چگونه فرزندی ثروتمند تربیت کنیم

بسیاری از افراد بر این باورند که برای اینکه بتوانیم فرزندی ثروتمند تربیت کنیم باید ابتدا خودمان ثروتمند شویم . من با نظر این عزیزان کاملا موافقم فقط یک چالش وجود دارد، ما در طول مدتی که در حال طی فرایند اصلاح باور های ذهنی مان برای ثروتمند شدن هستیم به طور نا خودگاه در حال انتقال باورها ی عمیق نهادینه شده قبلی خود به ذهن فرزندانمان می باشیم چرا که باور های جدید ما هنوز به رفتار تبدیل نشده است. دقیقا زمانی که رفتار ما تغییر کند زمانی است که هم نتایج ما و هم طرز تربیت ما به کل عوض  خواهد شد. فرزند ما کمتر از نصایح ما یاد می گیرد او با دقت رفتار ما را زیر نظر دارد و به طور ناخوداگاه در بزرگ سالی آن را تقلید می کند. رفتار فرزند ما دقیقا آینه ای از رفتار چند سال قبل خودمان خواهد بود به علاوه ناتوانی هایی از قبیل ضعف غزت نفس و... که با سرکوب و عدم توجه صحیح به فرزند که این آینه را کمی تار کرده است. آموزش دیدن شما به منظور اصلاح ذهنیت مالی خودتان بسیار کاری پسندیده و ارزشمند است به شرطی که همزمان مراقب رفتار و گفتارمان با فرزند باشیم چرا که در طول این مدت شخصیت فرزندمان در حال شکل گرفتن است. شاید به نظرتان جالب باشد که نوزاد انسان به صورت غریزی برای ثروتمند شدن برنامه ریزی شده است ، اما والدین خود خواهانه و گاهی ناآگاهانه آن برنامه ریزی ارزشمند را به کل تغییر می دهند. 

اگر در رفتار افراد خیلی ثروتمند عمیق شوید. احتمالا توجه شما به این موضوع جلب می شود که آنها بی پروا خواسته های خود را مطرح می کنند. انگار این قشر از جامعه به دنیا آمده اند که خواسته هایشان اجابت شود. این رفتار به نظر بعضی از ما مغرورانه به نظر می رسد. چرا که آنها فقط به خواسته های خودشان فکر می کنند و در مسیر خواسته هایشان تلاش می کنند و خود را لایق تمام نعمات جهان می دانند

نوزادان هم به صورت غریزی دقیقا به همین شیوه عمل می کنند . آنها فقط به نیازشان می اندیشند و به چگونگی انجام آن فکر نمی کنند آنها به این فکر نمی کنند که آیا کسی صدای گریه من را می شنود یا نه فقط صدای گریه را بلندتر می کنند . آنقدر گریه می کنند آنقدر تلاش می کنند که صورتشان از فشار سرخ می شود .

اما وقتی کمی بزرگتر شدند ما به آنها یاد می دهیم که کمتر خواسته داشته باشند.به آنها می گوییم مگر قرار است که هر چه بخواهی فراهم شود.به یاد کودکی خودم افتادم، اولین آموزش کارمند شدن من از 4 سالگی شکل گرفت . والدینم به من آموختند که سر برج خواسته هایم را مطرح کنم .  یعنی به اندازه معقول و در زمانی معین از آنها درخواست داشته باشم . یادم هست که  مادرم با ذوق برای دوستانش تعریف می کرد که احسان در 4 سالگی مفهوم سر برج را می فهمید . و به ما می گفت آن اسباب بازی را سر برج برای من بخرید البته اگر پول کافی برای تهیه آن داشتید و اگر امکانش نبود اشکالی ندارد.

سوال اینجاست که آیا سر برج را خدا خلق کرده است؟ آیا نعمات و برکات الهی دقیقا در سر برج نازل می گردد.

" وَ قالَ رَبُّکمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ" (بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را ) بخشی از آیه 60 سوره مبارکه غافر

اما خداوند متعال که در این آیه اسمی از سر برج نیاورد؟ ما خودمان در استجابت شرک ورزیدیم.ما مدیرمان،مشتری ها ، شرایط اقتصادی کشور و یا گذشت زمان را در استجابت خواسته هایمان مسئول دانسته ایم . گاهی به جای خدا به بنده خدا توکل کرده ایم . و اکنون نتیجه این توکل را دریافت می کنیم.

لطفا به خودتان نمره بدهید از یک تا ده چقدر به این آیه ایمان راسخ دارید؟

والدین من افراد با ایمانی بودند. اما ذهن آنان هم در کودکی  برای یک زندگی سطح متوسط برنامه ریزی شده بود .

آیا شما به بی نهایت بودن نعمات الهی اعتقاد دارید؟

“لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُنِيرٍ ﴿۲۰﴾  ”  سوره مبارکه لقمان آیه 20

“آیا شما مردم به حسّ مشاهده نمی‌کنید که خدا انواع موجوداتی که در آسمانها و زمین است برای شما مسخّر کرده و نعمت‌های ظاهر و باطن خود را برای شما فراوان فرموده؟ و (با وجود این) برخی از مردم از روی جهل و گمراهی و بی‌خبری از کتاب روشن (حق) در (دین) خدای متعال مجادله می‌کنن. “

هدف این مقاله آموزش دینی نیست . اما هر کجا رد پایی از ثروت می بینید بی شک به اجابت خواسته ها توسط خدا ، کائنات ، قانون جذب و...... اعتقاد وجود دارد. نوزاد ما هم به طور غریزی به این اعتقاد دارد .

پس لطفا به تنظیمات کارخانه دست نزنید.

 چگونه به تنظیمات کارخانه دست نزنیم ؟

• محدودیت مالی شما به کودکتان ربطی ندارد البته به این معنا نیست که تمام خواسته های کودک را بر آورده کنید.

گاهی او هم باید نه بشنود و از نه شنیدن نترسد. و گاهی هم جواب مثبت بگیرد و خواسته هایش برسد. کودک گاهی باید نه بشنود و نه شندین را یاد بگیرد، گاهی تلاش کند تا موافت دریگران را جلب کند . در خصوص محدودیت های مالی با فرزندانتان زیاد صحبت نکنید. به کل قرار نیست آن محدودیت های همیشه در زندگی شما باشند. با بیان این محدودیت ها ه

هم ذهن خودتان را نسبت به شرایط موجود قانع می کنید و هم اینکه مشکلات مالی به عنوان امری طبیعی در ناخوداگاه کودکتان شکل می دهید. البته قرار نیست کودک را با واقعیت آشنا نکنیم . او را با این واقعیت آشنا کنید که مشکلات مالی چالشی موقتی است که باید هرچه سریعتر مرتفع گردد و این مشکلات ناشی از اشتباهات خودمان است و هیچ کس جز خود ما مسئول برطرف کردن مشکل مالی نیست.

 به نظر شما پدری که مدام از کسب کار خود می نالد آیا می تواند فرزند خود را به گسترش کسب وکار خود ترقیب کند؟

شاید باور کردنی نباشد اما بیشتر پدر و مادر ها همین کار را می کنند. آنها بیشتر از سختی ها و مشکلات کار صبحت می کنند و کمتر در مورد لذت بدست آوردن ها و موفقیت ها بحث می کنند . این رفتار را 20 سال ادامه می دهند در نهایت انتظار دارند فرزندشان در 20 سالگی اهل تلاش و کوشش باشد . این والدین به طور غیر مستقیم سالهای سال این باور را در ذهن فرزندشان کاشته اند و زمانی که این باور ها ثمر می دهد از نتایج آن ناراضی هستند .

 چرا به گاهی با خواسته های کودکمان سریع موفقت کنیم و گاهی اجابت خواسته را منتوط به انجام کاری از سمت او کنیم؟

حضرت امیر رزق را در دو نوع تعریف می کند اول رزقی که برایش تلاش می کنیم  و دومی رزقی است که برای ما مقدر شده . کودک ما هم باید با تلاش به بعضی از خواسته هایش برسد و به بعضی از خواسته هایش بدون هیچ تلاشی  دست یابد.

• به او یاد بدهید که برای خواسته هایش تلاش کند و روی خواسته هایش نیز پا فشاری داشته باشد.

فرزند ما باید یاد بگیرد که با فشاری و تلاش مدوام او را به خواسته هایش می رساند. از او بخواهید کاری انجام دهد و خواسته اش را به عنوان جایزه دریافت کند.

• به کودکتان اجازه بدهید آزادانه نظراتش را بیان کند. به او احترام به بزرگتر را بیاموزید اما مهمتراز احترام به دیگران احترام به خودش است به او یاد بدهید گه چگونه خود را فردی ارزشمند بشمرد. تا زمانی  البته با تعادلی که به غرور او منتهی نشود.عزت نفس و اعتماد به نفس بزرگترین دارایی هست که می توانید برای کودکتان به ارث بگذارید.

• به او بیاموزید که تصمیم بگیرد و شما در نقش مشاوری با تجربه با او همراه باشید. او باید کمی اشتباه کند تا تجربه بیاموزد هر چند در این مسیر کمی نظارت لازم است.

• خلاقیت او را کور نکنید. فرزند شما شاید در نقاشی هایش آسمان را سبز و زمین را آبی بکشد. برای او محدودیت قائل نشوید. در رشد ذهنی او عجله نکنید . به تنظیمات کارخانه دست نزنید او درست برنامه ریزی شده است پس نگران خیال پردازی او نباشید. استیو جابز زمانی که گوشی تاچ را طراحی کرد. همه دنیا بر این باور بودند که یک گوشی موبایل خوب باید داری دکمه های مناسب باشد. طراحی گوشی بی دکمه حتی برای طراحان و مهندسین مطرح نوکیا کاری بی فایده به نظر می رسید . خیال پردازی او خود به خود تنظیم می شود.به شرطی که ما واقع بینی خودمان را به خوردش ندهیم

پدر بزرگ و مادر بزرگ های ما به زور نوزاد را در بغل خود می نشاندند تا کودک خیلی زود نشستن یاد بگیرد غافل از اینکه مهره های این کودک هنوز کاملا شکل نگرفته و با اینکار به استخوانبندی کودک آسیب می رسانند . ما هم با ذهن کودک همین کار را می کنیم چرا که می خواهیم مثل ما بیندیشد. از کجا مطمئن هستیم که دیدگاه های ما کاملا درست است؟